Sosnowiec
Z historii klubu.
W 1906 roku przy hucie “Milowice” w Sosnowcu powstał klub o tej samej nazwie. Założycielami byli Aleksander Rene, Edward Michałowski i Józef Komander. Początki nie były łatwe ponieważ pierwszy z nich został osadzony w więzieniu  i posądzony o nielegalne prowadzenie klubu. Uporczywość tegoż właśnie jegomościa dało jednak efekty i w 1908 roku dostał pozwolenie na legalne prowadzenie drużyny pod nazwą  “TS UNION“. Piłkarze grali na boisku przy zbiegu ulic Swobodnej i Starososnowieckiej.(nie posiadali wówczas własnego stadionu). 
Klub rozwijał się bardzo dynamicznie ale niestety dalszą działalność przerwał wybuch I Wojny Światowej. W 1918 roku powstał TS Victoria który przyjął biało-zielone barwy a w ich składzie możemy odnaleźć takie postacie jak braci Kiepurów. Jeden z nich – Jan, zostanie w przyszłości  słynnym tenorem.

Drugi klub jaki powstaje w granicach miasta to TS Sosnowiec,(1919 rok ) rok później  przemianowany na KS Sosnowiec. Drużyna ta nawiązuje do pierwszych ekip powstałych na sosnowieckiej ziemi (KS Milowice i Union).
Dotychczasowe nazwy
1906 – Klub Sportowy Milowice
1908 – Towarzystwo Sportowe Union Sosnowiec (jako filia Unionu Petersburg)
1918 – Towarzystwo Sportowe Victoria Sosnowiec
1931 po fuzji z Towarzystwem Sportowym Sosnowiec – Unia Sosnowiec
1945 – Robotniczy Klub Sportowy Sosnowiec
1945 – Rejonowa Komenda Uzupełnień Sosnowiec
1948 – ZKSM Unia Sosnowiec
1949 – Zakładowy Klub Sportowy Stal Sosnowiec
1962 – Górniczy Klub Sportowy Zagłębie Sosnowiec
1993 – Stal Sosnowiec
1994 – Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji Sosnowiec
1994 – Sosnowieckie Towarzystwo Sportowe Sosnowiec
1994 – Sosnowieckie Towarzystwo Sportowe Zagłębie Sosnowiec
2001 – Zagłębie Sosnowiec Sportowa Spółka Akcyjna
2004 – Zagłębie Sosnowiec Spółka Akcyjna
W 1922 działacze sportowi próbują fuzji obu klubów ale rozmowy kończą się fiaskiem. W 1931 roku po połączeniu drużyn powstaje Unia Sosnowiec.To właśnie wtedy ustalono “trójkolorową” barwę klubu. (biało-zielony od Victorii a biało-czerwony od KS).
Przed wojną wojownicy z Zagłębia Dąbrowskiego mają  duże szanse na zakwalifikowanie się  do “ligi państwowej” lecz nie udaje mi się ten wyczyn. Ekipa jest bardzo doceniana w środowisku piłkarskim a dziennikarze i sprawozdawcy  mówią o nich “eleganccy i dobrze wyszkoleni technicznie”.II wojna światowa naturalnie przerywa działalność klubu, jednak pomimo zakazów okupanta organizowane są mecze.

W 1943 są organizowane są konspiracyjne mistrzostwa w piłce nożnej. Udział biorą takie drużyny jak  CKS Czeladź, AKS Niwka, TS Zagłębie Dąbrowa Górnicza, KS Piaski, KS Jęzor. W niedługim czasie następuje kolejna zmiana nazwy  na Robotniczy Klub Sportowy Sosnowiec a gdy na czele zarządu stanął wojskowy komendant  na RKU Sosnowiec. W roku 1948 po fuzji 4 sosnowieckich klubów powstaje ZKSM Unia Sosnowiec.Następny rok to kolejna zmiana nazwy ekipy na Metal a później Stal. Już pod nową nazwą w 1949 roku piłkarze uzyskali upragniony awans do II ligi i grali tam do roku 1954. W tym roku uzyskali awans do I ligi pokonując Polonię Warszawa. Pierwszy sezon w to wicemistrzostwo Polski gdzie w decydującym meczu zremisowali z Legią Warszawa 1:1.
 
Pięknym wydarzeniem w historii klubu jest otwarcie stadionu Ludowego 21 października 1956 roku. Inauguracyjnym spotkaniem był mecz z Polonią Bydgoszcz przy ok. 30 tys. widzów. Ciekawym wydarzeniem na pewno było  w roku 1960 tournée  po Chinach.
Lata 60 i 70-te to największe pasmo sukcesów piłkarzy z Sosnowca.
Sukcesy Zagłębia w skrócie:
Mistrzostwa Polski:
 Wicemistrzostwo (4x): 1955, 1963/64, 1966/67, 1971/72
 3. miejsce (3x): 1962, 1962/63, 1964/65
Puchar Polski:
 1. miejsce (4x): 1961/1962, 1962/1963, 1976/1977, 1977/1978
 2. miejsce (1x): 1970/1971
Puchar Ligi Polskiej:
 2. miejsce (1x): 1978
Półfinał Pucharu Karla Rappana (Intertoto): 1966/67.
Mistrzostwo w International Soccer League, czyli promującej w Stanach Zjednoczonych piłkę nożną, czyli „europejską odmianę futbolu” amerykańskiej lidze międzynarodowej – i związany z tym udział w Finale Pucharu Ameryki tejże organizacji – 1964.
Puchar Intertoto
1963 – 3. miejsce w grupie (4:1, 1:4 – Velež Mostar, 2:0, 0:2 – Motor Jena, 1:0, 0:1 – Slovan Bratysława)
1965 – 2. miejsce w grupie (2:1, 0:3 – Empor Rostock, 5:2, 0:0 – Radnički Niš, 3:0, 3:4 – VSS Koszyce)
1966 – 1. miejsce w grupie, awans do półfinału pucharu (6:2, 0:3 – Hansa Rostock, 2:1, 1:0 – KSC Karlsruhe, 2:1, 3:0 – Olimpia Lublana, 1/4 finału: 3:0, 2:2 – DWS Amsterdam, 1/2 finału: 4:1, 1:6 – Eintracht Frankfurt)
1967 – 1. miejsce w grupie (2:1, 4:1 – Djurgardens IF Sztokholm, 4:3, 3:1 – Wacker Innsbruck, 1:0, 0:1 – Schalke 04 Gelsenkirchen)
1969 – 2. miejsce w grupie (1:0, 0:0 – SV Fürth, 3:0, 1:2 – Djurgardens IF Sztokholm, 3:1, 0:3 – Wiener SC)
1970 – 2. miejsce w grupie (3:1, 1:4 – Lausanne FC,3:2, 1:3 – Olympique Marsylia, 2:1, 1:2 – AIK Sztokholm)
1975 – 1. miejsce w grupie (1:0, 0:0 – Telstar Velsen, 6:0, 1:1 – Sturm Graz, 2:0, 2:1 – Holbæk Bold)
1976 – 2. miejsce w grupie (1:1, 2:1 – SK Voest Linz, 5:1, 1:1 – Örebro SK, 1:2, 1:2 – Vojevodina Novy Sad)
1977 – 2. miejsce w grupie (2:0, 3:0 – Lillestrøm SK, 2:0, 0:3 – Jednota Trenčín, 3:0, 3:1 –LASK Linz)
Puchar Zdobywców Pucharów
1962 – I runda (0:5, 0:0 – Újpest Budapeszt)
1963 – I runda (1:2, 1:0, 0:2 – Olympiakos Pireus)
1971 – I runda (3:4, 1:1 – Åtvidabergs FF)
1977 – I runda (0:2, 0:2 – PAOK Saloniki)
1978 – I runda (2:3, 1:1 – Wacker Innsbruck)
Puchar UEFA
1972 – I runda (1:6, 1:0 – Vitória Setúbal)
Po pasmach sukcesu przyszedł trudny czas lat 80-tych.Największym sukcesem było zajęcie 5-go miejsca (1984-85)oraz ćwierćfinał Pucharu Polski (1983). W 1986 roku klub spadł do II ligi gdzie występował do 1989 roku.
Na początku lat 90-tych drużyna spadła do II, a następnie do III ligi. W 1993 roku Sąd rejonowy w Dąbrowie Górniczej ogłosił upadłość i likwidację klubu. Do końca stulecia “Zagłębie” pokonuje drogę z “piekła do nieba”. Sezon 1999-2000 to powrót do II ligi.
Początek XXI wieku to chęć powrotu do najsilniejszych.W sezonie 2007/2008 występują w Ekstraklasie gdzie zajmują ostatnie miejsce i uczestniczą w największej aferze korupcyjnej która kończy się degradacją do II ligi.

W sezonie 2014/15 “Zagłębie” awansuje do I ligi i radzi sobie w niej bardzo zacnie. Są naprawdę duże szanse na awans do Ekstraklasy w tym sezonie.
“Zagłębiacy” słynną również jako jedni z nielicznych którzy mają zgodę z Legią Warszawa która jak wiadomo jest znienawidzona w większości Polski.
Stadion Ludowy to typowo komunistyczny obiekt. W 2007 roku był modernizowany, zostało zainstalowane oświetlenie ,wyremontowane zostały szatnie, zamontowano podgrzewaną murawę oraz zadaszono jedną z trybun. Odnowienie stadionu było konieczne aby spełnić wymogi licencyjne Ekstraklasy.

Otwarcie stadionu 21 października 1956 mecz I ligi Stal Sosnowiec – Gwardia Bydgoszcz 1-1 (1-0)
Pierwszą bramkę na Stadionie Ludowym strzelił Czesław Uznański, napastnik Stali Sosnowiec w 7 minucie meczu z Gwardią Bydgoszcz 21 października 1956 r.
Oświetlenie: 1500 lx
Murawa: 105 × 68 z ogrzewaną płytą boiska
Pojemność:
miejsca siedzące: aktualnie 7500
optymalna maksymalna liczba widzów: 13 000
Adres: Sosnowiec ul. Kresowa 1.
Właściciel obiektu: Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Sosnowcu.
Rekord frekwencji: 40 000 na meczu Stal Sosnowiec – Gwardia Bydgoszcz 1-1 (1-0) – 21 października 1956