Das Örtchen Palmanova war tatsächlich ganz schön anzusehen. Auf dem überdimensional großen Markplatz ließen wir uns für zwei Kaffee, einen Cappuccino und sehr gutem WLAN nieder. 3,40€ später gab es erneut einen 90-minütigen Halt in einem vor Ort gelegenen Outlet. Hier wurde noch fix die ein- oder andere Sache ershoppt und weiter ging die Reise entlang der Adria nach Triest. Leider war es heute sehr bewölkt und die an sich schöne Küstenstrecke wirkte sehr trist. Umso mehr freuten wir uns auf Triest – aber diese Freude hielt nicht lang. Wir waren beide total enttäuscht von der Stadt und uns war ganz schnell klar, dass uns diese Region nicht wiedersehen wird. Also sollte es langsam in Richtung Grenzübergang nach Slowenien gehen, doch vorher wollten wir noch einen Blick in das Fußballstadion von US Triestina werfen, welcher in der Serie C zu finden ist.

Auch hier empfingen uns offene Tore und das gesamte Gelände des Stadio Nereo Rocco war frei zugänglich. Bei dem ersten Blick in das Stadion wurde uns ganz schnell klar: WIR KOMMEN WIEDER!!! Dieser Ground ist so unfassbar geil! Wir haben uns beide sofort verliebt! In Worte nicht zu beschreiben. Es wirkt so riesig, fasst aber nicht einmal 30.000 Zuschauer (es gibt aber auch nur Sitzplätze). Der knapp 30 Jahre alte markante Bau besteht aus vier rechteckig am Spielfeldrand liegenden überdachten Tribünen und die Überdachung aus einer Stahlgerüst-Konstruktion, welche an den Ecken des Stadions auf Betonpfeilern aufliegt. Nach einem ausführlichen Rundgang und vielen Schwärmereien ließen wir Italien hinter uns, besorgten und fix eine Vignette für Slowenien und fuhren in Richtung Ljubljana. 

Palmanova to naprawdę małe, miłe i piękne włoskie miasteczko. Mając nieco wolnego czasu postanowiliśmy zobaczyć jak wygląda tutejszy rynek.; okazało się, że jest nadspodziewanie duży. Będąc na miejscu znaleźliśmy fajną kawiarenkę, gdzie wypiliśmy dwie kawy oraz skorzystaliśmy z dobrego Wi-Fi (w sumie zapłaciliśmy zaledwie 3,40€). Po tej chwili relaksu udaliśmy się na zakupy, ponieważ moja współtowarzyszka musiała uzupełnić garderobę. Na szczęście poszły one w miarę sprawnie, więc szybko byliśmy w drodze do Triestu. Niestety pogoda była "pod psem", przez co nie mogliśmy zobaczyć przepięknej linii brzegowej. Z kolei samo miasto mocno zawiodło nasze oczekiwania, więc nie planujemy już więcej go wizytować. Jednakże nim wyruszyliśmy w stronę Słowenii, postanowiliśmy odwiedzić stadion tutejszej US Trestiny, która występuje w Serie C.

W Trieście, podobnie jak w Pizie, bez problemu weszliśmy na stadion. Gdy tylko przekroczyliśmy bramy i spojrzeliśmy na obiekt to od razu się w nim zakochaliśmy. Stadio Nereo Rocco ma niecałe 30-lat; wokół murawy postawione są cztery trybuny, których zadaszenie stanowi, oparta na betonowych filarach, stalowa konstrukcja szkieletowa. Warto dodać, iż wydaje się on być ogromny, a w rzeczywistości może pomieścił niecałe 30 tys. widzów. Wraz z moją współtowarzyszką bardzo długo go zwiedzaliśmy, co tylko umocniło nas w przekonaniu, że jeszcze kiedyś musimy tu wrócić. Po zakończonych odwiedzinach wyruszyliśmy w dalszą podróż. Konkretnie do stolicy Słowenii, Lublany.

RasenReisen – to cykl reportaży autorstwa niemieckich grundhoperów, którzy upodobali sobie wizyty na meczach po drugiej stronie Odry. Dzięki nim, możecie z naszej strony, dowiedzieć się jak polską i europejską piłkarską rzeczywistość widzą nasi zachodni sąsiedzi.